سرمایه گذاری هوشمندانه در بازار سرمایه

سرمایه گذاری:

هرگاه اشخاص حقیقی یا حقوقی از مصرف زمان حال خود جهت دست یابی به مصرف بیشتر در آینده صرفنظر کنند به معنای واقعی آن ها در حال سرمایه گذاری هستند. در واقع سرمایه‌ گذاری خرید اقلام دارایی و یا‌ ‌‌‌اوراق بهاداری است که با گذشت زمان منجر به ایجاد درآمد و افزایش ارزش برای سرمایه‌گذار خواهد شد.

صندوق های بازنشستگی:

صندوق‌های بازنشستگی نمونه‌ عینی تعریف پیش گفته در خصوص سرمایه گذاری است. در واقع هرگاه کارکنان تمام دستمزد خود را دریافت نمی کنند و در صندوق بازنشستگی پس انداز می کنند و یا نسبت به خرید سهام، خرید خانه  و سایر دارایی های مالی اقدام می کنند در حقیقت مصرف حال خود را به تعویق انداخته اند.

دامنه فعالیت:

سرمایه گذاری دامنه وسیعی دارد و گستره وسیعی از فعالیت های جامعه را شامل می شود اما در این نوشتار منظور ما، سرمایه گذاری در دارایی های مالی قابل داد و ستدی است که توسط دولت ها و شرکت های مختلف به بازار سرمایه عرضه می شود.

در نوشته های قبل به معرفی اوراق بهادار اشاره شده، برای یادگیری بیشتر اینجا کلیک کنید. سرمایه گذاران با این کار ارزش پول خود را حفظ می کنند و از این طریق می توانند در آینده، کسب عایدی کنند.

دو اصل مهم را هرگز فراموش نکنید:

آنچه در فرآیند سرمایه گذاری مهم است، زمان و ریسک است. سرمایه گذار در زمان حال منافع خود را که قطعی و از نظر مبلغ قابل سنجش است از دست می دهد بلکه در آینده با اقدام خود به پاداشی که مبلغ آن نامشخص است دست پیدا کند.

دارایی مالی یا دارایی فیزیکی

عمدتا سرمایه گذاران توانایی تفکیک سرمایه گذاری ها را ندارند. سرمایه‌گذاری در دارایی‌های فیزیکی با دارایی‌های مالی تفاوت دارد.

سرمایه‌گذاری فیزیکی

دارایی‌های مشهود مانند؛ زمین و تجهیزات است.

سرمایه گذاری مالی

سهام عادی و اوراق قرضه

گاهی اوقات سرمایه گذاری فیزیکی و مالی توام با یکدیگر هستند. تأمین مالی برای خرید ساختمان نمونه خوبی برای معرفی سرمایه‌گذاری مالی و فیزیکی است. تا این جای بحث مشخص شد که سرمایه گذاری در چه مواردی، سرمایه گذاری؛ و درچه موارد سرمایه گذاری نیست(فرض کنید فردی به یک ورقه بهادار و یک واحد خانه به اون پیشنهاد می شود، سرمایه گذار به خوبی می داند که اگر خانه را به قصد سکونت انتخاب کند اقدام او سرمایه گذاری محسوب نمی شود و از این رفتار خود انتظار پاداش در آینده ندارد زیرا خانه برای او طی زمان بازده معینی ایجاد نمی کند اما ورقه بهادار برای او بازده بالقوه ایجاد می کند).

 فرآیند سرمایه‌گذاری

در این مرحله سرمایه گذاران باید در خصوص تصمیم خود نسبت به نوع سرمایه گذاری، میزان سرمایه گذاری و زمان آن به موارد زیر توجه نمایند.

1) برنامه ریزی صحیح

سرمایه گذار ابتدا باید هدف سرمایه گذاری و مبلغ آن را تعیین کند زیرا دارایی مالی براساس هدف، مبلغ و وضعیت مالیاتی مشخص می شود . او باید خود را توجیح کند که در سرمایه گذاری میان ریسک وبازده رابطه مثبتی وجود دارد. به عبارتی هدف برحسب ریسک و بازده برای او تعیین می شود.

2) تحلیل اوراق بهادار

سرمایه گذاران می بایست برای سرمایه گذاری خود به تحلیل ورقه بهادار موردنظر نسبت به سایر همتاهای بازار از روشهای فنی و بنیادی بهره بگیرد و اقدامات لازم را انجام دهد. آن ها باید به خوبی قادر باشند ورقه بهاداری را که در قیمت بازار و قیمت ذاتی آن تفاوت دارد را شناسایی کنند.

3) تشکیل سبد سرمایه

 این مرحله شامل؛ انتخاب، زمان‌بندی و تنوع‌بخشی است که باید مورد توجه سرمایه‌گذار قرار گیرد.در مرحله تحلیل که سرمایه گذار ورقه بهادار را به صورت موشکافانه مورد بررسی قرارداد و تغییرات قیمت آن را در کوتاه مدت پیش بینی کرد باید نسبت به تنوع بخشی آن ها نیز بپردازد زیرا تنوع بخشی نیز شامل ایجاد پرتفوی اوراق بهادار با هدف کاهش ریسک است.

4) بازبینی پرتفوی

سرمایه گذار در فرآیند بازبینی پرنفوی سرمایه گذاری خود مراحل پیشین را بررسی می کند. مرحله بازبینی پرتفوی سرمایه گذاری این امکان را به سرمایه گذار میدهد تا بتواند در صورت تغییر اهداف خود فرصت اعمال داشته باشد

برخی از اوراق که قبلاً جذاب نبوده‌اند، اکنون ممکن است جذاب باشند و بعضی دیگر که قبلاً جذاب بوده‌اند اکنون دیگر اینگونه نباشند. سرمایه‌گذار ممکن است بخواهد اوراق بهاداری که اکنون جذاب شده‌اند را به پرتفوی خود اضافه و اوراق بهاداری که جذابیت خود را از دست داده‌اند از سبد خارج کند.

5) ارزیابی عملکرد پرتفوی

در این مرحله سرمایه گذار نسبت به عملکرد سبد سرمایه گذاری خود از منظر بازده می پردازد.

به دوره زمانی توجه کنید

سرمایه گذاران در بازارهای مالی اغلب با سه رویکرد زمانی کوتاه مدت، میان‌مدت، و بلندمدت مواجه هستند. سرمایه گذاران با انتخاب رویکرد کوتاه مدت به تحلیل وضعیت موجود می پردازند و عمدتا خرید و فروش های آن ها برهمین اساس انجام می شود.

در رویکرد میان مدت که سه تا شش ماه به طول می انجامد، سرمایه گذاران با بررسی روند قیمت سهام و اخبار منتشر شده در بازار سرمایه نسبت به خرید و فروش اقدام می کنند.

سرمایه گذاران در رویکرد بلند مدت با دیدگاهی کامل و شامل که مبتنی بر تجزیه و تحلیل صنایع وشرکت ها است نسبت به سرمایه گذاری خود تصمیم گیری می کنند. آن ها با بررسی تحولات سیاسی، اقتصادی در داخل و خارج کشور مجاب می شوند که آیا ورود به صنعت و یا خروج از آن وضعیت، سوده است یا زیانده.

در مرحله‌ بعدی  سرمایه گذار باید در صنعت خاصی، شرکت‌های موجود در آن صنعت را ارزیابی کند و با استفاده از اطلاعات موجود شرکت و سایر، نسبت به ورود و یا خروج اقدام کنند. بنابراین، با توجه به موارد اشاره شده، برای سرمایه‌گذاری در بورس اوراق بهادار هر چه به سمت رویکرد بلندمدت حرکت کنیم، نیاز به تجزیه و تحلیل بیشتری وجود دارد. ‌

روش‌های موردنظر خود را انتخاب کنید

سرمایه گذاران به دو روش مستقیم و غیرمستقیم میتوانند در بازار سرمایه، ورود کنند. در روش مستقیم سرمایه گذار خود به صورت مستقیم نسبت به ورود به بازار تصمیم گیری می کند و با تحلیل های مبتنی بر دانش فردی، وضعیت بازار و دارایی مورد نظر را رصد کرده و نسبت به خرید و فروش در بازار اقدام می کند

اما در روش غیرمستقیم سرمایه‌گذاران از طریق واسطه(صندوق های سرمایه گذاری مشترک، شرکت های سرمایه گذاری و..) در بازار سرمایه حضور می‌‌یابند، روش غیرمستقیم نیازمند تخصص بالای سرمایه گذار در امر سرمایه گذاری نیست.