پوزیشن شورت در بازارهای مالی

[vc_row][vc_column][vc_column_text]

پوزیشن شورت

زمانیکه تحلیل گران و بازار سازان می خواهند در مورد سهام و اختیارات (یا آپشن ها) صحبت کنند، در اغلب مواقع به یک سرمایه گذاری اشاره می کنند که دارای پوزیشن های لانگ یا پوزیشن های شورت می باشد. هر چند که لانگ و شورت در بحث های مالی می تواند مربوط به موارد مختلفی باشد، ولی در اینجا پوزیشن های لانگ و شورت به معنای مواردی می باشند که یک سرمایه گذار مالکیت آنها را دارد و همچنین به معنای سهامی می باشد که سرمایه گذار نیاز به داشتن آن دارد.

پوزیشن شورت را به صورت خلاصه می توان به فروش با قیمت بالاتر و خرید با قیمت پایین تر تعریف کرد. پوزیشن شورت یک تکنیک مربوط به بازارهای مالی است و زمانی توسط سرمایه گذار مورد استفاده قرار می گیرد که این فرد انتظار کاهش ارزش سهام در کوتاه مدت را داشته باشد؛ این دوره کوتاه مدت می تواند چند روز یا چند هفته باشد. در معامله فروش شورت یک سرمایه گذار سهامی را از یک شرکت سرمایه گذاری قرض می گیرد تا آن را به یک سرمایه گذار دیگری بفروشد.

معمولا یک شرکت سرمایه گذاری سهام زیادی را در اختیار دارد یا می تواند سهام را از یک شرکت دیگری قرض بگیرد و آن را به سرمایه گذار وام بدهد البته سرمایه گذار در نهایت باید سهام قرض گرفته شده را برگرداند. هدف سرمایه گذار عبارت از فروختن سهام با یک قیمت بالاتر و خریدن آن با قیمت پایین تر و برگرداندن به کارگزاری می باشد.

یک مثال

برای اینکه یک درک مناسبی از این پوزیشن مالی داشته باشید، به این مثال توجه کنید: یک سرمایه گذاری که 100سهم TSLA را می فروشد، بدون آنکه مالکیت آن سهم ها را داشته باشد، دارای پوزیشن شورت در مورد این 100 سهم می باشد. سرمایه گذار شورت در تاریخ سررسید 100 سهم بدهکار است و باید از طریق خرید این سهما در بازار به منظور تحویل دادن، وظیفه خودش را به صورت کامل انجام دهد.

در اغلب مواقع یک سرمایه گذار شورت سهام را از طریق یک حساب مارجین از شرکت دلالی قرض می گیرد، تا آنها را تحویل دهد. در مرحله بعدی سرمایه گذار با داشتن این پیشبینی که قیمت سهام کاهش خواهد یافت، سهام را با قیمت پایین تر می خرد تا آن را به کارگزاری که از آن وام گرفته است، پس بدهد. در صورتیکه قیمت سهام کاهش پیدا نکند و دارای یک روند افزایشی باشد، فروشنده شرت ممکن است از طرف کارگزار خودش مارجین کال شود.

مارجین کال زمانی صورت می گیرد که ارزش حساب یک سرمایه گذار کمتر از حداقل ارزش مورد درخواست کارگزاری باشد. کال برای سرمایه گذاری است که باید پول یا اوراق  بهادار بیشتری را سپرده گذاری کند تا حساب مارجینش به مارجین سطح حداقلی برگردد.

تفاوت پوزیشن شورت و پوزیشن لانگ

زمانی که یک سرمایه گذار در یک حساب از قراردادهای اختیارات یا آپشن ها استفاده می کند، پوزیشن های لانگ و شورت معانی متفاوتی پیدا می کنند. خرید یا نگهداشت یک کال یا پوت آپشن یک پوزیشن لانگ می باشد، چرا که سرمایه گذار این حق را پیدا می کند که اوراق بهادار را با قیمت مشخص شده به سرمایه گذار نویسنده (writing investor) بفروشد یا از وی بخرد.

برای مثال یک فردی یک کال آپشن تسلا را از یک نوییسنده کال به قیمت 28.70 دلار می خرد (نویسنده یک شورت کال است). در صورتیکه سهام تسلا با قیمت 303.70 دلار در بازار معامله شود، قیمت سررسید برای آپشن برابر با 275 خواهد بود.

نویسنده پرداخت اضافی 28.70 دلاری را نگه خواهد داشت، ولی در صورتیکه خریدار در هر تاریخی قبل از انقضاء تصمیم به اجرای قرارداد بگیرد، ملزم به فروش سهم تسلا به قیمت 275 دلار خواهد بود. خریدار کال که لانگ است، در صورتیکه ارزش بازاری تسلا بیشتر از 275 + 28.70 = 303.70 دلار باشد، این اختیار را خواهد داشت تا سهام را به قیمت 275 دلار خریداری کند.https://www.thebalance.com/long-and-short-trading-term-definitions-1031122

یک سری نکات مهمی که باید مورد توجه قرار بگیرند

پوزیشن های لانگ و شورت توسط سرمایه گذاران و به منظور دستیابی به اهداف متفاوت مورد استفاده قرار می گیرند؛ همچنین در اغلب مواقع پوزیشن های لانگ و شورت به منظور ایجاد اهرم یا ایجاد درآمد از اوراق بهادار به صورت همزمان به کار گرفته می شوند.

پوزیشن لانگ کال آپشن حالت گاوی می باشد، چرا که در این شرایط سرمایه گذار انتظار دارد که قیمت سهام افزایش پیدا کند و کال ها را با یک قیمت سررسید پایین تر می خرد. یک سرمایه گذار از طریق ایجاد یک پوزیشن لانگ پوت آپشن می تواند پوزیشن لانگ سهام خودش را هج کند و این حق را داشته باشد که سهم خودش را با یک قیمت تضمین شده بفروشد. پوزیشن های شورت کال آپشن مشابه استراتژی فروش شورت می باشند، با این تفاوت که هیچ نیازی به قرض گرفتن سهام ندارند.

یک پوزیشن سهام لانگ ساده دارای حالت گاوی می باشد و انتظار رشد را دارد؛ این در حالی است که پوزیشن سهام شورت حالت خرسی دارد و انتظار کاهش قیمت ها را دارد.

اضافه ارزش آپشن به درآمد تبدیل می شود

این پوزیشن این اجازه را به سرمایه گذار می دهد تا اضافه ارزش آپشن را به عنوان یک درآمد دریافت کند و همچنین امکان تحویل پوزیشن سهام لانگ خودش را با یک قیمت تضمینی و معمولا بالاتر داشته باشد. در نقطه مقابل یک پوزیشن پوت شورت این اختیار را به سرمایه گذار می دهد تا یک سهمی را در قیمت مشخص خریداری کند و در حین منتظر ماندن یک اضافه ارزشی را جمع آوری کند.

این موارد یک سری مثال ها در مورد نحوه ترکیب کردن پوزیشن های لانگ و شورت با اوراق بهادار مختلفی می باشد که می تواند منجر به ایجاد اهرم و هج در مقابل زیان های پرتفوی شود. نکته مهمی که باید بیاد داشته باشید عبارت از وجود داشتن ریسک های بالاتر در پوزیشن های شورت می باشد، چرا که بدلیل ماهیت خاص این پوزیشن ها ممکن است یک سری محدودیت های در مورد حساب های نقدی (بخصوص در مورد کشورهای تحریم شده) وجود داشته باشد.https://finance.zacks.com

برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت  گروه مشاوران خبره کسب و کار ایرانیان مراجعه کنید[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]